Vandaag naar het museum geweest waar we gister te laat voor waren. Het is te vergelijken met het openlucht museum in Arnhem alleen dan kleiner en over de Amish. Alleen het weer zat niet zo mee, in de loop van de ochtend begon het te regenen. Wel vanalles geleerd over de Amish en dan kom je er achter dat ze niet wereld vreemd zijn maar er bewust voor hebben gekozen om niet mee te gaan in het jachtige leven van alle dag. Als ze hulp nodig hebben kunnen ze rekenen op de gemeenschap. Ook als er een dokters of ziekenhuis rekening moet worden betaald. Het is dus zeker niet zo dat zij geen gebruik maken van ziekenhuizen. Ze hebben er alleen voor gekozen de tradities waar hun voorouders voor hebben gevochten te blijven eren. Zo betalen de Amish wel belasting en houden zij zich strikt aan de regels en wetten die er gelden maar zij zullen geen gebruik maken van de mogelijkheden zoals een uitkering. Verder zullen ze nooit in het leger dienen en zijn ze trouw aan God en niet de Amerikaanse vlag. Hun kleding heeft ook symbolische waarden zo dragen de mannen jassen zonder knopen omdat dat te militaristisch is en hebben ze daarom ook geen snor. De jurken van de vrouwen zijn naar het model van een habijt van de nonnen. Verder mag een hoofd niet onbedekt zijn dus dragen zowel de mannen als de vrouwen een hoofdbedekking.

In het museum naar een Amish schooltje geweest, ze gaan hier naar school in 1 klaslokaal van 6 tot 13 jaar. Daarna moeten ze gaan werken want te veel onderwijs zal afleiden van hun overtuigingen.
Verder was er een rondleiding langs de originele boerderij die de basis vormde voor het museum. Hier zat ook een oud vrouwtje te quilten. Ze wilde ons graag te woord staan maar ze wist tot haar spijt nog niet veel van de quilt die ze aan het maken waren. Het was haar eerste dag terug in het museum na de winterstop. Een ander probleem was dat Engels ook niet haar dagelijkse taal is. De Amish spreken onderling een dialect dat een combinatie is van Engels en oud Duits. Ze was erg verbaast over het feit dat bijna al onze huizen van steen zijn, hier zijn de huizen vooral van hout en zeker niet helemaal van steen.

Later nog naar een oude fabriek waar jutte zakken werden gemaakt geweest. Hier zijn nu allemaal ateliers van verschillende kunstenaars gevestigd. Heel veel mooie dingen gezien en we hadden het rijk vrijwel alleen doordat het harder was gaan regenen.
Buiten de fabriek was ook een quilt winkel waar de quilts wel mooi waren maar de man van de maakster was vooral bezig met te vertellen hoe bijzonder ze wel niet waren en dat ook andere quilters ze verzamelden en dat wij dat toch echt niet zo konden maken als zijn vrouw. Riek is nog steeds niet overtuigd van het feit dat zij het niet zou kunnen na maken. En Regina vindt de quilts van Riek toch mooier.